همه چیز درباره هماتوم در دوران غیر بارداری ؛ از علت تا درمان 

چیزهایی که باید در مورد خونریزی سابکرونیک یا هماتوم بدانید به مجموعه ای از خونریزی اشاره دارد که می تواند بین غشا حاملگی، مثل جفت و رحم در دوران بارداری ایجاد شود.این خون می تواند منجر به خونریزی واژینال در طول دوران بارداری شود. این مقاله به علل و خطرات خونریزی سابکرونیک (sch) و همچنین بررسی دلایل دیگر برای خونریزی واژینال در دوران بارداری نیز می پردازد. 

خونریزی سابکرونیک یا هماتوم چیست؟

خون ریزی سابکرونیک زمانی است که خون بین رحم و غشا حاملگی در دوران بارداری وجود دارد. این یک دلیل مداوم خونریزی واژینال در طول سه ماهه اول و دوم بارداری است. 

مطالعه ای در حدود 64000 زن باردار انجام شد و نشان داد که در حدود 1.7 درصد افراد از خونریزی سابکرونیک رنج می برند.در حالی که اغلب خطرناک نیستند، اما برخی مطالعات ارتباطی با پیچیدگی های خاصی را پیدا کرده اند. 

بسیاری از زنان در طول دوران بارداری، خون و یا لکه بینی هایی را تجربه می کنند.لکه بینی، به پد یا تامپون نیاز ندارد و ممکن است که در هر زمانی بین لقاح تا زایمان رخ دهد. هماتوم یکی از علل خونریزی در دوران بارداری است.

هماتوم چیست و چه علتی دارد؟ 

هماتوم و دیگر دلایل خونریزی بارداری

برخی علل دیگر خونریزی یا لکه بینی ها در دوران بارداری زودهنگام، عبارتند از:

• روابط جنسی
• عفونت
• خونریزی جایگذاری
• تغییر گردن رحم 

دیگر دلایل جدی خونریزی در دوران بارداری زودهنگام، عبارتند از: 

• از دست دادن بارداری
• حاملگی خارج رحمی، که در آن کاشت تخمک بارور شده به جای رحم در جای دیگری دارد.
• بارداری مولار، که توده ای نادر از بافته ای بدن است که به جای جنین شکل می گیرد.

خطرات هماتوم و خونریزی در دوران بارداری 

علل سابکرونیک یا هماتوم :

محققان مطمئن نیستند که چرا هماتوم در برخی از افراد رخ می دهد و در برخی دیگر نه. مجموعه خون بین رحم و غشا حاملگی می تواند منجر به لخته شدن خون به هماتوم سابکرونیک شود که ممکن است کوچک یا بزرگ باشد و منجر به خونریزی واژینال شود.

علل بروزش در دوران بارداری عبارتند از:

_کاشت

_گسترش رحم

_مقاربت

_افزایش سطح هورمون

_تغییرات گردن رحم از جمله پلیپ رحم

_تست های واژینال

هماتوم به چه علتی ایجاد می شود؟ 

خونرزی های شدید در هماتوم 

لکه بینی دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد - چند لکه خون. در حالی که هنوز ایده خوبی برای گزارش دادن به پزشک خود وجود دارد، اما علائم بسیار متفاوتی از خونریزی واژینال هستند.

 خونریزی که فراتر از چند لکه است و نیاز به پتیلینر دارد، اغلب نشانه چیز دیگری است.خونریزی سابکرونیک یکی از این احتمالات است.

خونریزی فقط نشانه ای از هماتوم است.حتی ممکن است متوجهش نشوید تا زمانی که پزشک سونوگرافی انجام دهد.

 خونریزی شدید نیز می تواند نشانه این باشد: 

• بارداری خارج از رحمی زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک خارج از رحم بارور شود.
• سقط جنین
• بارداری مولار، شرایط نادری که منجر به وجود جرمی در رحم می شود.
• گسیختگی رحمی
• جدا شدن جفت از رحم
• زایمان زودرس که زودتر از 37 هفته رخ می دهد. 

این عوامل جدی تر از خونریزی واژینال نیز همراه با علائم دیگر مثل درد شدید شکم و سرگیجه نیز همراه هستند.

هماتوم نشانه چیست؟

علائم سابکرونیک یا هماتوم:

مانند خونریزی از واژن، علائم دیگری از خونریزی سابکرونیک ممکن است شامل درد لگن و درد شکم باشد ؛ البته چنانچه در این بخش از نمناک می خوانید برخی از زنان هیچ گونه علامتی را تجربه نمی کنند و تنها در طی تست سونوگرافی متوجه sch می شود. 

خطرات و عوارض سابکرونیک یا هماتوم:

خونریزی سابکرونیک معمولاً باعث بروز هیچ مشکلی نمی شود با این حال، تحقیقات در مورد اینکه آیا خونریزی سابکرونیک می تواند باعث مشکلات بارداری ، مانند زایمان زودهنگام یا از دست رفتن حاملگی شود، در حال پیگیری است. 

به عنوان مثال، مروری بر سال 2012 پیوندهای احتمالی بین خونریزی سابکرونیک و خطر زایمان زودرس و از دست رفتن دوران بارداری پیدا شده است. با این حال، مطالعه ای در سال 2013 انجام شد و نشان داد که خونریزی سابکرونیک خطر از دست رفتن دوران بارداری را افزایش نمی دهد. 

یکی دیگر از مشکلات احتمالی، قطع ناگهانی جفت است که این، یک پیچیدگی شدید است که وقتی جفت از رحم جدا می شود، اتفاق می افتد. 

علائم اصلی قطع ناگهانی جفت، خونریزی واژن است، اما یک زن باردار نیز ممکن است احساس ناراحتی و حساسیت کند و درد شکم و یا کمری به طور ناگهانی رخ می دهد و از بین نمی رود.

هماتوم چه عوارضی دارد؟ 

تشخیص سابکرونیک یا هماتوم:

هر کسی که خونریزی واژینال را تجربه کند، باید با پزشک صحبت کند. برای تشخیص علت خونریزی، پزشک معمولاً معاینه فیزیکی و آزمایش خون را انجام می دهد.

آن ها همچنین ممکن است پیشنهاد آزمایش سونوگرافی را بدهند. سونوگرافی از امواج صوتی فرکانس بالا برای تولید تصویر سیاه و سفید جنین و جفت روی صفحه استفاده می کنند. 

اگر فرد دچار خونریزی سابکرونیک شود، قسمت های خونی درون رحم در این تصویر نمایان خواهد شد. 

درمان سابکرونیک یا هماتوم:

در اغلب موارد، خونریزی سابکرونیک به درمان نیاز ندارد.اغلب پزشکان توصیه می کنند که زن باید برخی فعالیت ها مانند آمیزش جنسی را محدود کند و استراحت داشته باشد. 

یک پزشک و دیگر اعضای تیم مراقبت بهداشتی تا زمانی که خونریزی متوقف شود، بر روی زنان نظارت خواهند کرد و یا خود sch حل و فصل می کند.

هماتوم چگونه درمان می شود؟ 

خونریزی سابکرونیک یا همان هماتوم در بارداری:

آیا باید نگران باشم؟

خونریزی سابکرونیک زمانی اتفاق می افتد که جفت از محل اصلی کاشت جدا می شود که به آن "خونریزی سابکرونیک " یا "هماتوم" گفته می شود.این بیماری بر غشا کوریونیک اثر می گذارد و از هم جدا می شوند و کیسه دیگری بین جفت و رحم ایجاد می کنند.

حرکت و لخته های خونی باعث ایجاد این نوع خونریزی می شوند.این تومورها می توانند از نظر اندازه، با کوچک ترین موجود بودن، متفاوت باشند. نسخه های بزرگ تر می توانند باعث خونریزی سنگین تر شوند. 

سابکرونیک چگونه با انواع دیگر خونریزی تفاوت دارد:

تومورها و غده ها تازه، یکی از علل خونریزی در دوران بارداری هستند. علت دقیق آن ها نامعلوم است.

مثل لکه بینی نیستند. 

این اتفاق در حدود 15 تا 25 درصد از زنان در طول سه ماهه اول رخ می دهد.

در حالی که تشخیص ممکن است در هر مرحله از بارداری رخ دهد، اما در سه ماهه اول بیشتر شایع است.

فرق اصلی هماتوم با خونریزی های دیگر

آیا خونریزی سابکرونیک یا هماتوم مضر است؟

بسیاری از خونریزی سابکرونیک در دراز مدت مضر نیستند.

پس از نگاه کردن به هماتوم از روی دستگاه سونوگرافی ایده بهتری خواهد داشت.

هماتوم های کوچک نتایج بهتری دارند. هماتوم های بزرگ تر می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. 

براساس مطالعه ای که در سال 2014 انجام شد، گزارش ها در مورد خطر سقط جنین مربوط به هماتوم سابکرونیک با خونریزی واژینال متفاوت است.

با این حال، ریسک در طول نیمه اول بارداری افزایش می یابد.

هرچه زودتر به دنبال تشخیص باشید، نتیجه بهتری خواهید گرفت.

آیا هماتوم خطرناک است؟  

توصیه های لازم در تشخیص هماتوم 

درمان نکته کلیدی است:

اگر خونریزی واژینالتان سابکرونیک تلقی می شود، پس احتمالاً پزشک شما درمان را برای جلوگیری از سقط جنین آغاز خواهد کرد.

گزینه ها ممکن است شامل پروژسترون یا دیستروژسترون باشند. اگر هماتوم ها بزرگ باشند، به شما توصیه می شود که:

روی تخت خوابتان بمانید و استراحت کنید.

از ایستادن برای مدت های طولانی خودداری کنید.

از رابطه جنسی دوری کنید.

از ورزش اجتناب کنید.

با پزشک خود پی گیری کنید.

درمان هماتوم چیست؟ 

خونریزی سابکرونیک نشانه ای از یک هماتوم مرتبط است

در حالی که در دوران بارداری یک اتفاق طبیعی در نظر گرفته نشده است، اما این هماتوم ها غیر عادی نیستند چنانچه در بخش سلامت نمناک می خوانید آن ها لزوماً به این معنا نیستند که حاملگی با شکست مواجه خواهد شد.

 با این که خونریزی سابکرونیک یک تهدید فوری مانند دیگر انواع خونریزی واژینال یا خونریزی مغزی برای شما ایجاد نمی کند، اما شما باید هنوز هم با پزشک خود پی گیری کنید. هر وقت که خونریزی را تجربه کردید به پزشک خود زنگ بزنید.

اگر علت نامعلوم باشد، سونوگرافی می تواند برای بیرون راندن هماتوم اجرا شود. 

هماتوم یا سابکرونیک چقدر رایج است؟

حدود 5 تا 25 درصد زنان باردار در دوران بارداری هماتوم سابکرونیک را تجربه می کنند.

خونریزی واژینال حدود 20 تا 25 درصد از تمام بارداری ها را پیچیده می کند، و نزدیک به 20 درصد از زنان بارداری که برای خونریزی واژینال به بیمارستان می روند، sch دارند.

میزان شیوع خونریزی هماتوم  

خونریزی هماتوم و سابکرونیک چطور درمان می شود؟

این چیزی است که پزشک شما ممکن است برای درمان این وضعیت توصیه کند:

پزشک می تواند تجویز کند که استراحت کنید و یا اگر سایز هماتوم شما کوچک است، توصیه می کند که فعالیت های خود را به حداقل برسانید.

 شاید لازم باشد در طول این دوره از روابط جنسی دوری کنید. 

ممکن است پزشک برای تقویت دوران بارداری از استروژن یا پروژسترون استفاده کند.

هورمون دیدروستروژن یک هورمون پروژسترون مصنوعی است که به صورت خوراکی (40 میلی گرم در روز) برای درمان خونریزی سابکرونیک تجویز می شود.

 رقیق کننده خون (ضد انعقاد کننده ها) توصیه می شود، که به حذف لخته خونی کمک می کنند. 

پزشک می تواند بر سلامت شما و جنین و رحم نظارت کند. 

شما می توانید از درمان sch با برخی از مراقبت های شخصی پشتیبانی کنید.

راه درمان مشکل هماتوم در بارداری 

مدیریت و کنترل هماتوم سابکرونیک:

در متن زیر و در بخش نکات دوران بارداری در نمناک چند روش برای مقابله با این مشکل بارداری آورده شده است:

در دوران بارداری هر گونه خونریزی واژینال را پی گیری کنید. 

از کار و تمرین سنگین اجتناب کنید.

 برای جلوگیری از یبوست، آب زیاد بنوشید.

وعده های غذایی مختصری با فیبر بالا بخورید.

آرام باشید و استرس نداشته باشید.

 هیچ قرار ملاقاتی را با پزشکتان از دست ندهید.

دستورالعمل های پزشک درباره استراحت و سطوح فعالیت را دنبال کنید. 

خونریزی سابکرونیک یا هماتوم کد ICD 10 چیست؟

خونریزی سابکرونیک - ICD 10 (15) O45. از آنجا که این شرایط به خاطر قطع جفت رخ می دهد، زیر دسته O45 قرار می گیرد که مخفف "جدایی از پیش از جفت" است.

آیا می توانید خونریزی سابکرونیک یا هماتوم را بدون خونریزی تجربه کنید؟

 بله. بدون خونریزی می توانید خون ریزی داشته باشید، زیرا خون در رحم ایجاد می شود. حتی بدون خونریزی واژینال، خطرات مربوط به sch نیز یک سان باقی می ماند.

هماتوم بدون خونریزی چگونه است؟
 

آیا می توان در طول بارداری رابطه جنسی داشت؟

وقتی نوبت به رابطه جنسی و هماتوم می شود، متخصصان می گویند که زوج ها باید از رابطه جنسی دور شوند (یا حداقل نوعی که شامل نفوذ است) تا زمانی که هماتوم درمان شود.

 توصیه استراحت لگن انجام می شود که باعث خونریزی (از هماتوم) می شود و خونریزی در هر زمان در بارداری بسیار آزاردهنده و خطرناک است. 

حتی کمی خون در دوران بارداری، در حالی که ممکن است نشانه هیچ چیز مضر نباشد، می تواند موجب ترس از سقط جنین و مشکلات دیگر شود. 

اگر زن بارداری، خونریزی هماتوم داشته باشد، رابطه جنسی برای او می تواند دردآور باشد. 

بسته به این که شما در دوران بارداری چه احساسی نسبت به رابطه جنسی دارید، می توانید استراحت کنید و یا نکنید.

با این حال، همیشه چیزهای دیگری هم وجود دارند که شما می توانید برای حفظ صمیمیت در صورت عدم وجود روابط انجام دهید و روش های جایگزینی برای لذت بردن با شریک زندگی خود و خودتان انجام دهید.

 اگر شما نگران داشتن رابطه جنسی در دوران بارداری خود به هر دلیلی هستید، از جمله هماتوم، با پزشک خود درباره آنچه برای شما و نوزادتان درست است، حرف بزنید.

 همه بارداری ها به یک سطح از فداکاری نیاز دارند.

بارداری با ریسک بالاتر ممکن است محدودیت های اضافی را الزام کند، اما به یاد داشته باشید که این بارداری برای همیشه خواهد بود، حتی اگر اینطور احساس شود.

نمناک

از زمان شروع بارداری، بدن با ترشح هورمون‌ها، خود را برای یک زایمان طبیعی آماده می‌کند. این هورمون‌ها روی عضلاتی مانند عضلات لگن، کمر و شکم تأثیر می‌گذارد تا شما بتوانید بدون دخالت دارو در پایان بارداری، زایمان کنید. این گونه زایمان، زایمان فیزیولوژیک نامیده می‌شود که در آن پزشک و ماما هیچ دارویی به شما تزریق نمی‌کنند، فقط شما را تحت نظر قرار می‌دهند و بدن شما با طی کردن روند زایمان، جنین را به دنیا می‌آورد. زایمان فیزیولوژیک در واقع همان زایمان طبیعی است که بدون آمپول فشار یا دیگر داروها انجام می‌شود. در این مطلب می‌توانید با مزایا و ممنوعیت انجام زایمان فیزیولوژیک و همین‌طور روش‌های کاهش درد در این زایمان آشنا شوید.

مزایای زایمان فیزیولوژیک

در زایمان طبیعی، پزشک یا با تزریق دارو، روند زایمان را کنترل می‌کند یا ممکن است از روش‌های کاهش درد استفاده کند. به این گونه زایمان، زایمان واژینال نیز گفته می‌شود. اما در زایمان فیزیولوژیک، پزشک و ماما تا زمانی که مورد خطرناکی را مشاهده نکنند در روند زایمان شما هیچ دخالتی نخواهند داشت. زایمان فیزیولوژیک نسبت به زایمان واژینال مزایایی دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:

زمان زایمان: وقتی خانم بارداری تصمیم می‌گیرد که به صورت فیزیولوژیک زایمان کند، تا پایان بارداری صبر می‌کند. انجام زایمان در هفته‌های آخر بارداری یعنی ۳۹ و ۴۰، باعث می‌شود که جنین کاملاً رشد کند و پس از زایمان نیازی به مراقبت‌های ویژه نداشته باشد. همچنین در هفته‌های پایانی، رشد مغز جنین نیز کامل می‌شود.

بهبودی سریع‌تر: دهانۀ رحم و واژن بسیاری از خانم‌هایی که به صورت فیزیولوژیک زایمان می‌کنند، شکافی برنمی‌دارد و نیازی به بخیه نیست. همچنین معمولاً در زایمان فیزیولوژیک پرینه پاره نمی‌شود. اما هنگامی که پزشک یا ماما، پرینه را شکاف می‌دهند، پس از زایمان این ناحیه را بخیه می‌زنند که احتمال عفونت و خونریزی بعد از زایمان را افزایش می‌دهد.

کاهش عوارض ناشی از دارو: داروهایی که هنگام زایمان ‌به منظور سرعت بخشیدن تزریق می‌شود، ممکن است با افزایش انقباضات رحمی، اکسیژن‌رسانی به جنین را با مشکل مواجه کند. همچنین این داروها، احتمال خونریزی شدید مادر پس از زایمان را نیز افزایش می‌دهد. توجه داشته باشید اگر مقدار دارویی که به شما تزریق می‌شود، انقباضات رحم را بیش از اندازه افزایش دهد، احتمال پارگی رحم و کنده شدن زودهنگام جفت نیز بیشتر خواهد شد.

اگر بارداری پرخطر ندارید، از پزشک خود بخواهید که زایمانتان را به صورت فیزیولوژیک برنامه‌ریزی کند. توجه کنید که زودتر از موعد به بیمارستان نروید. اگر در بیمارستان بستری شوید، بهتر است در مورد تمام داروهایی که به شما داده می‌شود سؤال کنید. در هر شهری که زندگی می‌کنید، در مورد بیمارستانی که زایمان فیزیولوژیک انجام می‌دهد، تحقیق کنید. این حق شماست که زایمانی انجام دهید که کمترین خطر و عارضه را برای شما و کودکتان دارد.

ممنوعیت انجام زایمان فیزیولوژیک

به‌طورکلی اگر امکان زایمان طبیعی واژینال وجود نداشته باشد، زایمان فیزیولوژیک را نیز نمی‌توان انجام داد. همچنین در مواردی که مادر به القای زایمان احتیاج داشته باشد نیز زایمان فیزیولوژیک صورت نمی‌گیرد. در صورت وجود هر کدام از موارد زیر، زایمان فیزیولوژیک انجام نمی‌شود:

• ابتلا به پره‌اکلامپسی
• پرولاپس بند ناف
• خونریزی شدید مادر باردار
• تبخال تناسلی
• بارداری سه‌قلو یا بیشتر
• بیماری قلبی یا ریوی مادر
• اختلالات رشد جنین
• قرارگیری غیرطبیعی جنین
• اختلالات لانه‌گزینی مانند جفت چسبنده یا جفت سرراهی

• روش‌های کاهش درد زایمان فیزیولوژیک

  زایمان فیزیولوژیک نیز مانند زایمان با دردهایی همراه است. برای کاهش درد زایمان فیزیولوژیک از دارو استفاده نمی‌شود و می‌توان از روش‌های غیردارویی با تأثیرات روحی و روانی، درد زایمان فیزیوژیک را کاهش داد. برخی از این روش‌ها شامل موارد زیر است:

  آماده كردن شرایط روانی مادر: پرسنل زایشگاه یا ماما در ابتدا خود را به زن باردار معرفی و سعی می‌كنند یک جو آرام را به وجود آورند. این آشنایی باعث ایجاد اعتماد زن باردار به ماما می‌شود.

  حضور یک همراه حمایت‌کننده در كنار مادر: بعضی از بیمارستان‌ها این امکان را می‌دهند که همسر شما هنگام زایمان حضور داشته باشد. همچنین مامای همراه نیز می‌تواند هنگام زایمان شما را همراهی کند. اگر این امکان میسر نبود، از یک دوست یا خواهش کنید در کنارتان باشد، زیرا تعداد زیادی از خانم‌های باردار، عصبی و زودرنج هستند و این مسئله باعث ایجاد مشكلات و ناراحتی‌های زیادی طی مراحل زایمان می‌شود و زنان باردار فكر می‌كنند كه از حمایت لازم برخوردار نیستند.

  وضعیت‌های مادر در زایمان: برای کاهش درد می‌توان وضعیت‌های مادر را تغییر داد. مادر باردار می‌تواند به شکل‌های زیر قرار بگیرد:

  • ایستاده: در حالت ایستاده دست‌های خود را به دیوار تكیه دهید و وزن خود را به جلو وارد كنید. در این حالت، وزن جنین بیشتر به كمر وارد می‌شود نه به لگن.
  • نشسته: به صورت برعكس روی صندلی بنشینید و پاها را از قسمت زانو به جلو بیاورید. از مامای همراه بخواهید که ماساژ پشت را انجام دهد.
  • سجده: زمانی كه دهانۀ رحم كامل باز نشده است، طوری روی پاهایتان بنشینید كه زانوها و سر شما پایین قرار بگیرد و در وضعیتی مشابه سجده قرار بگیرید.
  • خوابیده: خوابیدن به پهلوی چپ، بهترین وضعیت در طول زایمان است و خون‌رسانی به جنین بهتر انجام می‌شود. در این حالت می‌توان زیر سر و زانوی خود بالش قرار دهید تا احساس آرامش كنید.

  ماساژ: این یک روش شگفت‌انگیز در كاهش درد است که توسط همسر یا مامای همراه انجام می‌شود. می‌توان ماساژ را با مقدار كمی پودر تالک یا روغن گیاهی انجام داد. ماساژ به کاهش درد و آرامش شما کمک زیادی می‌کند.
  
  كاربرد گرما: استفاده از پتوهای گرم‌كننده و كمپرس گرم، وان آب گرم، دوش گرم یا استفاده از پد گرم و مرطوب می‌تواند در طول زایمان درد را کاهش دهد. كار گرما این است كه جریان خون آن منطقه را زیاد می‌كند و باعث آرامش و راحتی می‌شود. همچنین گرما باعث تسكین درد كمر ناشی از خستگی خواهد شد.

  رایحه‌درمانی: رایحه درمانی، درمان با بوی خوش است. در این روش از روغن‌ها، شیرۀ گیاهان، علف‌ها و درختان استفاده می‌شود. اسطوخودوس، زاج و بركاموت برای آرامش مادر استفاده می‌شود. همچنین می‌توان چند قطره از آن را درون یک وان آب گرم ریخت.

  روش لاماز: در روش لاماز خانم‌ها به جای اینكه داد و فریاد كنند و كنترل دردشان را از دست بدهند، با شل كردن عضلات و الگوی تنفسی، انقباضات رحمی را ضعیف جلوه می‌دهند. این استراتژی همچنین شامل تمركز روی یک نقطۀ مركزی مثل تابلوی مورد علاقه و زیبایی است. این تمركز باعث می‌شود كه راه‌های عصبی مشغول شوند و به درد پاسخ ندهند. هنگام انجام این روش، خانم باردار یاد می‌گیرد مادامی كه یک گروه از عضلات ویژۀ خود را منقبض می‌كند، عضلات دیگر را شل كند.

  روش برادلی: روش برادلی، معمولاً زایمان به وسیلۀ حمایت همسر نامیده می‌شود و بر پایۀ مشاهداتی ابداع شده كه روی رفتار حیوانات دیده شده است. در این روش روی به كار بردن هماهنگ بدن، استفاده از كنترل تنفسی، تنفس شكمی و تشویق به شل كردن عمومی بدن تأکید می‌شود و شوهر، نقش فعالی را در كمک كردن به همسر باردارش برای شل كردن بدن و استفادۀ صحیح از تكنیک‌های تنفسی بر عهده می‌گیرد.

  تكنیک‌های تجسم خلاق: روش تمركز حواس و منحرف كردن حواس از درد، تکنیکی برای تسكین درد است. بعضی از خانم‌ها در اتاق زایمان به وسایل مورد علاقه‌‌‌شان فكر می‌كنند و طی انقباضات، توجه خود را معطوف به آن جسم می‌کنند.

  تكنیک‌های تنفسی: تكنیکهای تنفسی شامل تنفس پاک، تنفس آرام، تنفس گام به گام متغیر، تنفس گام به گام الگویی یا اصلاح‌شده است. این تکنیک‌ها معمولاً در کلاس‌های آمادگی زایمان آموزش داده نمی‌شود. چنین تكنیک‌هایی باعث حواس‌پرتی مادر باردار از درد می‌شود و به او كمک خواهد کرد تا انقباضات خود را كنترل کند.

  موزیک: موسیقی ضبط‌‌شده یا زنده، ریتم تنفسی را آرام می‌کند و طی زایمان آرامش بیشتری ایجاد خواهد کرد. در نتیجه اضطراب، استرس و درد را كاهش می‌دهد.

  آب‌درمانی: آب‌درمانی شامل حوضچۀ شنا، حمام و جكوزی است كه در آنها از آب گرم استفاده می‌شود. در برخی بیمارستان‌ها از یک وان آب با هوای فشرده استفاده می‌شود که باعث كاهش تولید آدرنالین و در نتیجه کم شدن اضطراب و ناراحتی زنان می‌شود و با افزایش سطح اكسی‌توسین و اندورفین باعث تحریک انقباضات رحمی و كاهش احساس درد خواهد شد.

  برای استفاده از حمام، وان یا جكوزی توصیه می‌شود كه طی فاز فعال باشد، زیرا استفاده از این روش طی فاز نهفته باعث كند شدن انقباضات مؤثر و گاهی متوقف شدن آنها به صورت موقتی می‌شود. دمای آب باید ۳۷ درجۀ سانتی‌گراد یا كمتر باشد. درصورتی‌كه از آب‌درمانی طی زایمان استفاده می‌شود، مادر باردار می‌تواند شروع به نوشیدن مایعات كند. استفاده از روش آب‌درمانی می‌تواند باعث ایجاد آرامش مادر شود و درد پشت و شكم او را نیز کاهش دهد.

مادرشو

همان طور که می دانید به دنیا آمدن نوزاد در هر خانواده اي برکت و رحمت بزرگی است که هیچکس نمی تواند این واقعیت را انکار کند! دوران بارداری هر زني هم يك سفر شگفت انگیز و زیبا، اما مملو از عوارض بسیار است. در واقع، بدن هر مادري در طي دوران بارداری بسیار شکننده و حساس خواهد شد. برخی از مشکلات به وجود آمده در این دوران گذرا بوده و فقط مزاحم احساس شادي مادران باردار مي شوند، اما برخی دیگران از عوارض دوران بارداري می تواند برای سلامتي مادر و جنين داخل رحم او بسیار خطرناک باشد. یکی از مشکلات شایع دوران بارداری که در بین زنان حامله مشاهده می شود، بيماري دیابت بارداری (GD) است.
کلمه "دیابت" به تنهايي می تواند بسیاری از افراد را بترساند، اما لازم نیست شما به عنوان يك مادر باردار مبتلا به دیابت دچار ترس و نگرانی شوید! زيرا بسیاری از زنان مبتلا به بیماری دیابت بارداری با پایان یافتن دوران بارداري، سلامتی خود را دوباره به دست می آورند. ولی، به عنوان يك خانم جوان و بي تجربه این نکته مهم را فراموش نکنید که اگر دیابت بارداری شما به موقع درمان نشود، می تواند عوارض بسیاری در بدن شما و جنين داخل رحمتان ایجاد کند، که بسیاری از آن ها تا آخر عمر شما و فرزندتان ماندگار خواهد بود.

چه عواملی باعث مبتلا شدن مادران به دیابت بارداری می شود؟

جالب است بدانيد بسیاری از زناني که از بیماری دیابت رنج می برند، نمی دانند که به نوع 1 و یا نوع 2 اين بيماري مبتلا هستند. با اين حال، هر فرد بيمار براي درمان دیابت خود نیاز به تغییر در شیوه زندگی و رژيم غذايي روزانه دارد، چون شدت و نوع بیماری دیابت بارداری در هر مادري متفاوت از ساير زنان باردار است. هر مادر بارداري در زمان خاصي به بيماري دیابت بارداری مبتلا مي شود. با توجه به اين توضيحات، مي توان ادعا كرد كه کارشناسان هنوز هم مطمئن نیستید که چه چیزی دقیقا باعث بروز بيماري دیابت بارداری در بدن زنان باردار می شود. اما بهتر است برای درک این مطلب، از چگونگی کارکرد بدن و اثرات گلوکز در بدن زنان حامله آگاه شوید.
زمانی که یک فرد سالم غذا می خورد، غذا در بدن او هضم شده و گلوکز موجود در آن هم وارد جریان خون فرد خواهد شد. این عمل، پانکراس را به تولید انسولین مجبور خواهد کرد. انسولین نوعی هورمون است که گلوکز موجود در جریان خون انسان را به داخل سلول های بدن او می رساند و سلول هاي بدن فرد هم با استفاده از این قند، انرژی لازم را برای سوخت و ساز بدن تولید می کنند. اما هنگامی که زنی حامله می شود، همه چیز در داخل بدن او تغییر مي كند. در واقع، با آغاز روند بارداري در بدن خانم ها، جفت تشکیل شده در داخل رحم شروع به ترشح هورمون های مختلف دیگر می کند که بسیاری از این هورمون ها مانع کار درست هورمون انسولین شده و منجر به بالا رفتن سطح گلوکز موجود در جریان خون زنان باردار مي شود.
همانطور که می دانید در آغاز دوران بارداری، این تغییر بسیار جزئی هستند. اما زمانی که روند حاملگی خانمي پیشرفت کند، جفت هم رفته رفته هورمون های بیشتری ترشح کرده و تولید هورمون انسولین را متوقف می-کند. هنگامی که سطح قند خون موجود در خون مادر باردار بیش از حد بالا رود، علامت های خطرناكي در بدن او بروز می کند و مبتلا شدن خانم باردار را به "بيماري دیابت بارداری" آشکار می نماید.

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به بيماري دیابت بارداری هستند؟

هر زن حامله ای می تواند به بيماري دیابت بارداری مبتلا شود. اما اگر بدن فردی دارای شرایط خاصي باشد، او بیشتر از ساير زنان باردار در معرض خطر ابتلا به بيماري دیابت بارداری قرار گرفته و شانس او براي مبتلا شدن به این بیماری افزایش می یابد. برخي از مهم ترين این شرایط عبارتند از:
1. سن زن حامله: اگر سن زنی که حامله می شود، بالاتر از 25 سال باشد، مبتلا شدن به بيماري دیابت بارداری یک تهدید واقعی برای او در طی كل دوران بارداری محسوب مي شود.
2. سابقه خانوادگی: اگر کسی که باردار است، داراي سابقه خانوادگي ابتلا به بيماري دیابت بارداری باشد، شانس او براي مبتلا شدن به این بیماری افزایش خواهد يافت.پ
3. داشتن زمینه پیش دیابتی: اگر زنی در حالت عادی هم دارای سطح قند خون بالايي باشد، اگر چه این میزان اندک هم باشد، با آغاز روند بارداري خطر مبتلا شدن به بيماري دیابت بارداری در بدن او تا چند برابر افزایش خواهد یافت.
4. داشتن سابقه ابتلا به بيماري دیابت بارداری در حاملگی های گذشته: اگر زنی به قدری بدشانش باشد که در حاملگی های قبلی خود نیز به بيماري دیابت بارداری مبتلا بوده باشد، اين احتمال وجود دارد که در بارداری فعلی هم به این بیماری مبتلا شود.
5. داشتن اضافه وزن: به عنوان يك خانم جوان و بي تجربه به خاطر داشته باشيد هر زنی که دارای اضافه وزن و یا چاقی مفرط باشد، در معرض خطر ابتلا به بيماري دیابت بارداری خواهد بود.
6. زنان مسیحی: جالب است بدانيد كه امروزه ثابت شده است زنان قفقازی نسبت به بيماري دیابت بارداری مصونیت داشته و کمتر به آن مبتلا می شوند. اما در مقابل زنان سیاه پوست، اسپانیایی و زنان آسیایی از جمله افرادی هستند که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بيماري دیابت بارداری قرار دارند.

اگر دچار دیابت بارداری هستید حتما نگرانی سلامتی جنین داخل شکمتان شما را آزار می دهد، توصیه میشود دیابت بارداری برای جنین خطرناک است؟ را حتما مطالعه کنید.

مامانم

در دوره بارداری وقتی پای داروهای آرامبخش و ضداضطراب‌ها وسط باشد، زمان مصرف می‌تواند تغییرات زیادی ایجاد کند. مصرف دارو در دوره بارداری- چه با نسخه و چه بدون نسخه- می‌تواند برای رشد جنین مضر باشد. داروها می‌توانند تاثیرات ناخواسته زیادی شامل زایمان زودرس، وزن غیرطبیعی زمان تولد، معلولیت‌های فیزیکی، تغییرات غیرطبیعی رشدی و عصبی و ... داشته باشند. اما خانم‌های باردار هم ممکن است در وضعیتی قرار بگیرند که درمان، برایشان بسیار حیاتی باشد؛ بنابراین پزشک و بیمار باید خطرات مصرف دارو برای مادر و جنین و درمان نکردن مادر را سبک و سنگین کنند.

در آخرین مطالعات محققان سعی کرده‌اند تاثیرات مصرف داروهای آرامبخش و ضداضطراب را با تاثیر طب جایگزین، یعنی طب سوزنی بررسی و مقایسه کنند.

زمان مصرف داروهای آرامبخش در بارداری

خطر مصرف دارو در دوره بارداری ارتباط مستقیمی با زمان مصرف آن دارد؛ اینکه مادر در کدام یک از سه ماهه بارداری داروی آرامبخش مصرف کرده است.

اوایل بارداری، زمانی که اندام‌هایی مثل قلب، ریه‌ها، کلیه‌ها و سیستم عصبی در حال شکل‌گیری هستند، یک دارو می‌تواند تاثیر متفاوتی نسبت به ماه‌های بعد- که رشد اندام داخلی تمام شده- داشته باشد تا زمانیکه رشد اندام‌ها و ساختار اولیه، در مراحل ابتدایی قرار دارد.

همچنین، مقدار دارو و طول مدت مصرف که جنین را در معرض دارو قرار داده هم، هردو می‌تواند در نوع خطرات احتمالی موثر باشند.

از آنجا که این روزها افراد زیادی از داروهای آرامبخش و ضد اضطراب استفاده می‌کنند، محققان مطالعات زیادی در خصوص مصرف این داروها در دوران بارداری انجام داده‌اند؛ آنها به طور خاص نگران افزایش احتمال زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس در اثر مصرف داروهای آرامبخش بودند چراکه  تولد زودهنگام ریسک بروز بسیاری از مشکلات از جمله مشکلات تنفسی بدو تولد تا بروز رشد غیرطبیعی عصبی-رشدی و حتی افزایش احتمال مرگ در دوره نوزادی را افزایش می‌دهد.

در آمریکا حدود ۸ درصد خانم‌های باردار از داروهای آرامبخش استفاده می‌کنند که این گروه از داروها شامل مهارکننده‌های بازجذب انتخابی سروتونین (SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب نورآدرنالین (SNRI) می‌شود که معمولا برای درمان اختلال اضطراب تجویز می‌شوند. البته گروه‌های دارویی بنزودیازپین‌ها و آرامبخش‌هایی مثل زاناکس و والیوم و ... هم در این دسته قرار دارند.

بیشتر بخوانید: مصرف زاناکس در بارداری مجاز است؟

داروهای آرامبخش در کدام ماه بارداری کم خطرتر است؟

محققان مطالعاتی بر روی دو هزار و ۷۹۳ مادر باردار از ابتدای بارداری تا زمان زایمان انجام دادهد که از هر ۱۰ مادر، یکی از داروهای آرامبخش استفاده می‌کرد؛ سه‌چهارم این زنان فقط از یک داروی آرامبخش استفاده می‌کردند اما ۲۵ درصد دیگر، بین دو تا ۳ دارو مصرف داشتند.

در نتیجه این آزمایش مشخص شد حدود ۲۳ درصد زنانی که از داروهای آرامبخش استفاده می‌کنند، دچار زایمان زودرس (قبل از هفته ۳۷ بارداری) مي‌شوند که این آمار در زنانی که داروهای آرامبخش نمی‌خورند، فقط ۹ درصد است.

با افزایش تعداد داروهایی که مادر در بارداری استفاده کرده، ریسک زایمان زودرس هم بالاتر می‌رود.

مصرف داروهای آرامبخش در سه ماهه دوم و سوم

طی مطالعاتی که توسط پژوهشگران انجام شده، ریسک زایمان زودرس مرتبط با مصرف داروهای آرامبخش SSRI/SNRI فقط زمانی اتفاق می‌افتد که درمان در سه ماهه دوم یا سوم بارداری شروع شده باشد. اگر مادر مصرف این داروها را قبل از بارداری یا حتی در سه ماهه اول آغاز کند و در طول بارداری هم به دارو درمانی ادامه دهد، ریسک زایمان زودرس هیچ افزایش نخواهد داشت.

البته در این مطالعات ذکر شده که ممکن است تمام داروهای مهارکننده‌های بازجذب انتخابی سروتونین (SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب نورآدرنالین (SNRI) تاثیر یکسانی بر افزایش ریسک زایمان زودرس نداشته باشند. اما جمعیت مورد مطالعه در این آزمایش برای نتیجه گیری نهایی در این زمینه بسیار کوچک بوده و در نهایت هم معلوم نشده کدام یک از این داروها خطرناک‌تر و کدامیک خطر کمتری دارند.

نی نی سایت